Bon Bini na Boneiru

Het is al weer 5 weken geleden dat ik Nederland heb omgeruild voor Bonaire. Nadenkend over of het een goede keuze zal zijn, hoe het voelt om weer terug op het eiland te zijn, hoe het werk zal verlopen etc. etc.
Hoe korte de afstand tijdens de vlucht naar Bonaire, hoe meer adrenaline en gevoel van happiness in mijn lichaam stroomde. En bij de landing had ik een enorme glimlach op mijn gezicht. Het gevoel wat ik altijd heb gehad als ik naar Bonaire ging was weer helemaal hetzelfde. Het is heerlijk om hier te zijn; het klimaat, de mensen, de natuur en de enorme rust die het eiland uitstraalt.
Ik moet hierin ook realistisch zijn en wetende dat dit gevoel elk moment kan omslaan en dat besef ik ook heel goed. Het is nog een te korte periode dat ik hier ben, maar tot nu toe geniet ik van elk moment.

De eerste week heb ik kunnen acclimatiseren en me als vakantieganger gedragen. Zon, zee en strand in combinatie met lekker eten en drinken soms tot in de late of vroege uurtjes.
Daarnaast heb ik de eerste dagen al veel mensen weer gezien, sommige na 8 jaar en anderen die had ik nog in 2011 gezien. Met de meesten heb ik altijd contact gehouden en klikt het ook weer erg goed in real life. Ook heb ik veel nieuwe mensen leren kennen, maar dat is op een eiland als deze niet moeilijk. Gemoedelijk, klein en ons kent ons idee.
Ik verblijf bij Tim, een goede vriend van me, en hij heeft het erg goed en leuk voor elkaar. Fijn huisje met een grote veranda waar je heerlijk kan genieten van de natuurgeluiden en soms het bekende Bonaireaanse hondengeblaf. Tot ik mijn eigen stekkie heb, wat waarschijnlijk over enkele weken zal zijn, kan ik hier verblijven en daar ben ik echt heel erg blij mee en vind het ook gezellig.

Maandag 2 juni was mijn eerste werkdag bij Cadushy. Ik was de vrijdag er voor al even bij Cadushy in Rincon geweest om kennis te maken. Een erg leuke en mooie omgeving, zeker een aanrader voor bezoek als je op Bonaire bent. Mijn eerste werkdag ben ik ingewerkt in de shop/bar. Zodra er gasten bij ons de poort binnenlopen verwelkom ik de ze met een heerlijk Cadushy of Bonaire likeur. Dit is de eerste likeur welke de eigenaren van Cadushy gebrouwen hebben. Een likeur van de Cadushy cactus op Bonaire gecombineerd met limoen. Lekker verfrissend binnenkomen voor de gasten. Vervolgens verwijs ik ze naar de stokerij waar er korte en interessante uitleg gegeven wordt (hiervoor ben ik nog niet ingewerkt) over hoe het gemaakt wordt en welke likeuren en spirits (sterke dranken) ze hebben. Daarna komen ze weer bij mij terug en kunnen ze alle of sommige likeuren en spirits (vodka, whiskey en rum) proeven. Ook hebben ze de gelegenheid om de producten te kopen. Ik vind het leuk om te doen en de gasten zijn vaak erg enthousiast.
Naast de shop/bar ben ik ook bezig met administratieve werkzaamheden zoals het maken van een personeelshandboek, checklist bij sluiten en openen van het bedrijf, website etc.
Ik werk 32 uren per week, dat zijn 4 werkdagen van 9 tot 17.30 uur.

Helaas is mijn eerste week niet helemaal zo verlopen als ik verwacht had (iets wat ik nu wel kenbaar kan maken, aangezien het weer goed gaat).Donderdags moest ik plots naar de dokter omdat ik een ongelooflijk opgezwollen en pijnlijke voet had. De dokter zat aan wondroos te denken, een ernstige infectieziekte en heeft me een 7 daagse antibiotica kuur gegeven. Echt enorm balen, ook juist omdat ik net begonnen was met werken en dus die vrijdag me al ziek moest melden. Gelukkig sloeg de antibiotica goed aan en ben ik maandag weer begonnen en heeft een collega van me in mijn auto naar het werk gereden. De hele week heb ik met name op kantoor gezeten totdat ik weer normaal kon lopen en de zwelling weg was.
Ik heb de kuur helemaal afgemaakt en ook nog eens de hele week geen alcohol mogen hebben. Het is me verbazingwekkend gelukt ;)
Een week na de kuur moest ik weer naar de dokter, aangezien mijn voet uiteindelijk weer bleef opzwellen en vervolgens mijn andere voet ook met dat geintje was begonnen. De dokter kon me niets voorschrijven omdat ik net van de kuur af was en even moest afwachten hoe het zich zou ontwikkelen en natuurlijk veel rust hebben. Dus een weekend weinig doen en mijn lichaam de rust gunnen om te genezen met een positief resultaat. Het gaat weer helemaal goed.
Maar genoeg gezeur over die klompvoeten, even weer wat gezelligs schrijven.

Velen hebben al op facebook kunnen zien dat ik een geweldig concert van Miss Montreal op Spice Beach (voorheen Bongo’s Beach) heb mogen meemaken, was echt geweldig. Ook is Douwe Bob bij Havana geweest en dat was ook wel heel erg gaaf en gezellig.
10 juni kwam mijn broer, Thijs, op het eiland voor een vakantie van twee weken. Dat had hij al gepland staan voordat ik mijn keuze had gemaakt om op Bonaire te gaan wonen. Echt super om hem te zien en we hebben leuke dingen gedaan.

Iets wat ik met jullie wil delen; Vorige week zondag was ik aan de westkust aan het wachten op Thijs en Marc. Ze waren aan het duiken. Ik zat daar en had dat hele stukje kust voor mij alleen, ik heb echt genoten. De geur, geluiden van de zee en wind, de rust en als kadootje zie ik gewoon voor mijn neus dolfijnen zwemmen…echt ongelooflijk mooi.

Even grappig om te melden. Afgelopen zaterdag had ik met een Bonaireaan afgesproken om een huis te komen kijken om 17 uur. Tijdens het rijden, ik was ietsje later, belt ze me op en mevrouw zegt; we hebben om 17 uur afgesproken en het is nu 5 minuten later maar je bent er nog niet. Nou, ik had het niet meer….een Bonaireaan die me opbelt omdat ik niet op tijd ben. Begrijpen jullie het nog? Wie is nu de Bonaireaan die altijd te laat komt?? Erg komisch…
Ook het bekende file rijden op de boulevard blijf ik leuk vinden. Veel mensen rijden met auto over de boulevard om mensen te kijken, uit verveling, voor het uitzicht of welke reden dan ook. Dan zit je bij Karels op de pier en zie je opeens een auto stoppen omdat diegene iemand kent en een praatje mee gaat maken. Vervolgens krijg je een file, auto’s die wachten op iemand die lekker even een social talk aan het doen is en niemand die ongeduldig of agressief wordt. Ze wachten gewoon tot diegene klaar is en dan rijden ze weer. Alle geduld van de wereld lijkt soms wel.

Verder is, net zoals bij jullie, het WK volop in gang. Hier rijden de auto’s met vlaggen rond en de inzittenden in oranje kleding. Zodra er een doelpunt voor NL is…dan wordt er rondgereden en de claxon op replay. Een stoet door de stad zodra we gewonnen hebben. Uiteraard heb ik daar ook even aan meegedaan, geweldig!

3 jaar geleden ben ik voor het laatst op vakantie geweest naar Bonaire en al kunnen zien dat er veel veranderd is. Maar als vakantieganger is dat toch anders, nu is het beter zichtbaar voor me. Het eiland is drukker geworden, er is politie, wordt meer gebouwd, enkele rotondes bijgekomen, wegen worden opnieuw geasfalteerd, betere gezondheidszorg, duurder, meer producten en supermarkten etc. Zoveel dingen die verbeterd zijn die ten goede komen voor het eiland, maar ook mindere dingen zoals dat veel duurder is geworden. En dit is met name nadelig voor de lokale mensen die minder te besteden hebben.
Tot nu toe is Bonaire nog steeds de Bonaire van toen, maar dan met wat meer gecontroleerde dingen om het leven hier aangenamer en makkelijker te maken. Maar TE veel van deze veranderingen, zal nadelig uit kunnen pakken voor het eiland en de inwoners. Bonaire moet wel Bonaire blijven!!

Dit was voor nu even mijn verhaal van de afgelopen weken om jullie een idee te geven hoe het me tot nu toe bevalt op het eiland en wat me zoal bezig houdt.
Ik vind het heel erg fijn dat ik zoveel mail, whatsapp en facebook berichten krijg vanuit Nederland, heel erg lief! Masha Danki.

Tot gauw….Ayoooo
Zonnige groetjes en hopi liefs,
Maaike